தரிசு நிலம் ஒன்று
இங்கு தவிக்கிறது...!
கண்ணகியைக் கூட
தெய்வமாக வணங்கும்
தமிழ் நாட்டின்
அழகு தமிழ் பேசும் நான்,
மலடி...!
எவ்வளவோ உள்வாங்கி
எதனையும் கொடுக்காத
கஞ்சனின் பணப் பெட்டி
நான்...!
இன்னும் மக்களாட்சி
மலராத மலட்டு தேசம்
நான்...!
என் தேதிகளில்
அமாவாசை
அடிக்கடி வந்தது
சிவராத்திரியோ
தினமும் வந்தது...!
ஆனால் ஒரு
பிள்ளையார் சதுர்த்தி
மட்டும் இன்னும்
பிறக்கவே இல்லை...!
எங்கள் ஊர்
முழுதும்
பரிதாபமாய் பார்க்கும்,
என்
இறுதி விருப்பம்
இதுதான்...!
இறந்த பிறகு
என்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?
1st
ReplyDeleteநெஞ்சை அள்ளும் கவிதை-மன
ReplyDeleteநிறைவைக் கொடுக்கும் கவிதை
நெஞ்சம் நோகும் கவிதை-மலடி
நிலையை விளக்கும் கவிதை
நெஞ்சம் மறவா கவிதை-என்றும்
நிலையாம் இறவா கவிதை
நெஞ்சில் தோன்றிய கவிதை-அந்த
நினைவில் விளந்த கவிதை
புலவர் சா இராமாநுசம்
நல்ல கற்பனை
ReplyDelete//இன்னும் மக்களாட்சி
மலராத மலட்டு தேசம்
நான்...!
ரொம்ப நல்லா இருக்கு..
//எவ்வளவோ உள்வாங்கி
ReplyDeleteஎதனையும் கொடுக்காத
கஞ்சனின் பணப் பெட்டி
நான்...!//
தத்ரூபமான வரிகள் நண்பா...அருமை...
கண்ணீரால் எழுதப்பட்ட கவிதை
ReplyDeleteவாசிக்கும்போது சுடுகின்றது
சுவாசிக்கும்போது கரிக்கின்றது
இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?
நல்ல கவிதை..............
அப்பிடியும் ஒரு ஏக்கமா?
வாழ்த்துக்கள்சகோ.
அருமையான கவிதைங்கோ.......
ReplyDeleteஒரு பெண்ணின் உளைச்சல் தவிப்பு கவிதையாக.சிறப்பாக.
ReplyDeleteகொன்னுட்ட போ!
ReplyDeleteதாய்மைக்கு ஏங்கும் ஒரு அபலையில் கண்ணீர்...
ReplyDeleteகவிதைகளில் பட்டுத் தெறிக்கிறது...
இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?//
நிதர்சன ஏக்கம்..
நல்ல கற்பனை.
//இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?//
கருண்,
கவிதையில ரொம்ப கனமான ’கரு’ சுமக்க வெச்சிட்டிங்க.
மனதைத் தொட்ட கவிதை.... இது போன்ற பெண்கள் படும் பாடு... அப்பப்பா...
ReplyDelete//எவ்வளவோ உள்வாங்கி
ReplyDeleteஎதனையும் கொடுக்காத
கஞ்சனின் பணப் பெட்டி
நான்...!//
அருமையான வரிகள். வாழ்த்துக்கள்.
இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?//
கனத்த வரிகள்.
extradinary ..super...
ReplyDeletemindblowing ...great ...
thank u ...
சூப்பர் சார்..........
ReplyDeleteகல்லடி சொல்லடி படும்
ReplyDeleteவருவங்களில் பூத்த பின்னும்
குலை தள்ளாத மரம்
உங்கள் கவிதை அருமை தோழரே
இறுதி வரிகள் அருமை
"இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?"
உயிரோட்டமான வரிகள். உள்மன வலியை படிப்பவர்களின் உள்ளங்களும் உள்வாங்கும்.
குழந்தையின்மைக்கு பெண் மட்டும் தான் பொருப்பா? மகப்பேறு இல்லையெனில் மங்கையாய் பிறந்ததெற்க்கே அர்த்தம் இல்லை எனும் மாயையை உடைக்க வேண்டும். ”தன் வயிற்றில் பிறந்தால் தான் பிள்ளை” எனும் எனும் தவறான சிந்தனையை மனதிலிருந்து அகற்றினாலே “மட்டற்ற மகிழ்சியோடு” வாழலாம் இவ்வையகத்தில். ஊர் என்ன...வாழ்ந்தாலும் ஏசும், தாழ்ந்தலும் ஏசும். நம் மனதினை நாம் ஆளுமை செய்திடின் நம்மை விட மகிழ்ச்சியானவர் இவ்வுலகினில் எவரும் இல்லை என்பதை உணர்வர்.
பூவாமல் காய்க்காமல்கிடக்கும் மரம் போல
ReplyDeleteஒரு உயிரைப் பிறப்பிக்காதமனத்தின் புலம்பலை
வெகுச் சிறப்பாகச் சொல்லிச் செல்லும் கவிதை
அருமையிலும் அருமை
நல்ல தரமான படைப்பு
தொடர வாழ்த்துக்க
நேற்று நம்ம கருனுக்கு திருமண நாள். அவருக்கு தமிழ்வாசியின் வாழ்த்தை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்
ReplyDeleteஇறுதி வரி டச்சிங் ..(
ReplyDeleteவாழ்வில் பெண்ணாகப் பிறந்து
ReplyDeleteமடியில் கருவேற்றி
பிறக்கும் குழந்தை அம்மா என்று
கூறுவதைக் கேட்காத
எத்தனையோ பெண்மைகள்
இவ்வுலகில் உண்டு...
கொடுமையான ஒரு உணர்வு அது....
அழகாக கவிதை புனைந்திருக்கிறீர்கள்.
எப்பவும் போல கவிதை சூப்பர் மச்சி
ReplyDelete//இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?
//
எங்கோ கேட்ட வரிகள்....
அருமை
நல்ல கவிதை கருன்.
ReplyDeleteஅருமை அதிலும் அந்த கடைசி வரிகளில் உயிர் கிடைக்கிறது அந்த பெண்ணுக்கு மட்டுமல்ல இந்த கவிதைக்கும்!
ReplyDeleteஅன்பின் கருன் - மிக மிக அருமையான கவிதை - மனம் வலிக்கிறது - மழலை இல்லாத பெண்ணின் மன நிலை கவிதையாகப் படிக்கும் போது ...... அத்தனை உவமைகளும் நன்று. இறுதியாக எரிக்காதீர்கள் என்றது சமீபத்தில் படித்த ஒரு கவிதையில், புதுப்புடவை இன்னும் கொஞ்ச நேரமாவது இருக்கட்டுமே - என்று சொல்லும் ஒரு ஏழையின் பிணம் கூறுவதை நினைவுறுத்துகிறது. நல்வாழ்த்துகள் கருன் - நட்புடன் சீனா
ReplyDeleteமனம் கணக்க வைக்கும் கவிதை!
ReplyDeleteஉணர்வுகளின் வெளிப்பாட்டை அழகிய கவிதை வரிகளில் ..
ReplyDeleteசிறப்பு .. வாழ்த்துக்கள்
உண்மையிலேயே மனதை கனக்கச்
ReplyDeleteசெய்யும் கவிதை. அந்தப்பெண்
களின் நிலை பரிதாபமே. அதற்கு
அவளமட்டுமே பொறுப்பாக இருக்க
முடியாது.
இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?
மனசு வலிக்கிறது.
அருமையான கவிதை
ReplyDeleteதலைப்பில் மட்டுமல்ல பதிவிலும் அதிர வைக்கிறீர்கள்
ReplyDeleteஎவ்வளவோ உள்வாங்கி
ReplyDeleteஎதனையும் கொடுக்காத
கஞ்சனின் பணப் பெட்டி
நான்...!
nice lines
அருமையான content வாத்யாரே!
ReplyDeleteகவிதை அருமையாக இருந்தாலும் ,அதில் ஒரு பெண் தாய்மைக்கு ஏங்குவது நினைவில் சோகமாக உட்காருகிறது . அருமை
ReplyDeletetamil manam voted
ReplyDeleteஇப்படியும் சோகத்தை சொல்ல முடியுமா என்ற ஒரு வலியுடன் அசத்தலான கவிதை
ReplyDeleteபெண்களை மலடி என்று ஒதுக்கும் சமூகத்தின் மீது சம்மட்டியால் உச்சிப் பொட்டில் அடித்து, அவர்கள் தவறுகளைப் புரிய வைக்கின்றீர்கள்.
ReplyDelete//இறந்த பிறகு
ReplyDeleteஎன்னை
எரித்துவிடாதீர்கள்
புதைத்துவிடுங்கள்
அப்போதாவது
இவ்வயிற்றில்
புழு, பூச்சி வராதா?//
இந்த வரிகளை இதற்கு முன் ஓர் தொ கா- கவியரங்கிலோ; சஞ்சிகையிலோ பல வருடங்களுக்கு முன் கேட்டதாகவோ
படித்தகவோ ஞாபகம்.
Super kavithai.....After a long time reading such a nice one...
ReplyDelete