Tamilus

The best Tamil Aggregator | Tamilus

8/04/2011

இந்த காலத்து பசங்க எப்படி இருக்காங்க பாருங்க?

Thursday, August 04, 2011  , ,  37 comments





அம்மா 
நான் இன்னைக்கு 
ஸ்கூலுக்கு போகமாட்டேன்
உங்க கூட 
வேலைக்கு வரேன்...


புத்தகப் பையையும் 
சாப்பாட்டுக் கூடையையும்
ஓரமாய் வைத்துவிட்டு 
அழ ஆரம்பித்துவிட்டாள்
ஆனந்தி...!



ஏண்டி 
சிறுக்கி மவளே
கொழுப்பாடி உனக்கு 
ஒன்னாவுது படிக்கும்போதே
இவ்வளவு அடமா?
இரு உன்னைய
அந்த பூச்சிக் காரன் கிட்ட 
புடுச்சி குடுக்கறேன் என்றாள்...!


ஆத்தா அடிக்கடி 
பூச்சிக்காரேன்,பூச்சிக்காரேன் ன்னு 
பயமுறுத்துறியே ?
அவன் எப்படி இருப்பான் 
தேம்பியபடி கேட்டாள்
ஆனந்தி...!


முறுக்கிய மீசை,
சிவந்த கண்கள்,
முரட்டு உருவம்,,
எப்போதும் போதையில இருப்பான் 
அடிப்பான்,
காலால உதைப்பான்,
தப்பு பண்ணாலும், பண்ணாட்டியும்
போட்டு மிதிப்பான்,
அவன்தான் பூச்சிக் காரன் ...!


அதுவரை அழுது கொண்டிருந்த 
ஆனந்தி,
அம்மாவிடம் அமைதியாக கேட்டாள்..
பூச்சிக் காரனுக்கு 
இவ்ளோ பயப்படறியே 
நீ எப்படிம்மா 
அப்பாவ கல்யாணம் 
கட்டிகிட்ட?

37 comments:

  1. anuAugust 4, 2011 at 9:15 AM

    sooperuuuuuuuuuu..

    ReplyDelete
  2. சசிகுமார்August 4, 2011 at 9:35 AM

    நல்லாருக்கு சார் வாழ்த்துக்கள்

    ReplyDelete
  3. தமிழ்வாசி பிரகாஷ்August 4, 2011 at 9:51 AM

    வாத்தியாரே.... நல்ல பகிர்வு.

    ReplyDelete
  4. ஆமினாAugust 4, 2011 at 9:51 AM

    சமத்து ஆனந்தி

    ReplyDelete
  5. AnonymousAugust 4, 2011 at 9:57 AM

    நிறைய அப்பாக்கள் அப்படியில்லை இப்ப...நல்ல முடிவு...

    ReplyDelete
  6. M.RAugust 4, 2011 at 10:05 AM

    அப்பாவின் கொடுமை பிள்ளையின் மனதில் பதிந்ததால் வந்த கேள்வி

    ReplyDelete
  7. குடந்தை அன்புமணிAugust 4, 2011 at 10:17 AM

    பதிவர் தென்றல் மாத இதழ் பற்றிய அறிவிப்பு. வருகை தாருங்கள்...

    ReplyDelete
  8. செங்கோவிAugust 4, 2011 at 10:21 AM

    raittu.

    ReplyDelete
  9. கூடல் பாலா August 4, 2011 at 10:25 AM

    பாப்பா கொடுத்த பல்பு !

    ReplyDelete
  10. 'பரிவை' சே.குமார்August 4, 2011 at 10:26 AM

    நல்ல பகிர்வு.

    ReplyDelete
  11. நிரூபன்August 4, 2011 at 10:26 AM

    ஏழ்மைக் குடும்ப சூழ் நிலையினை..கவிதை மனதை நெகிழச் செய்யும் வரிகளோடு, யதார்த்தம் கலந்து தாங்கி வந்திருக்கிறது.

    இப்படியும் எத்தனை குழந்தைகள் வாழ்வு, எத்தனை குடும்பங்கள் வாழ்வு குடி போதையின் விளைவால் தள்ளாடுகிறதோ.

    ReplyDelete
  12. cheena (சீனா)August 4, 2011 at 10:28 AM

    அன்பின் கருண் - மழலையின் சிந்தனை எப்படிச் செல்கிறது பார்த்தீர்களா ? வீட்டில் நமது நடவடிக்கைகள் குழந்தையின் மனதில் ஆழப் பதிந்து விடுகின்றன - நல்ல கவிதை - நல்வாழ்த்துகள் - நட்புடன் சீனா

    ReplyDelete
  13. சின்னப்பயல்August 4, 2011 at 10:32 AM

    ஹ்ம்..கருன் இப்டில்லாம் எழுதுனா நாங்கல்லாம் என்ன எழுதுறது..?

    கவிதை அருமை கருன்.:-) வாழ்த்துகள் , இயல்புக்கவிதை ...!

    ReplyDelete
  14. UnknownAugust 4, 2011 at 10:43 AM

    கலக்கல் நண்பா
    பின்னிடீங்க

    ReplyDelete
  15. சி.பி.செந்தில்குமார்August 4, 2011 at 10:49 AM

    செண்ட்டிமெண்ட்டா போட்டு தாக்கறீரு?

    ReplyDelete
  16. கோகுல்August 4, 2011 at 10:56 AM

    பூச்சிக்காரர்களுக்கு நன்கு உரைக்கட்டும்.
    பகிர்வுக்கு நன்றி சகோ

    ReplyDelete
  17. கோகுல்August 4, 2011 at 11:01 AM

    பூச்சிக்காரர்களுக்கு நன்கு உரைக்கட்டும்.
    நல்ல பகிர்வு சகோ

    ReplyDelete
  18. YazhiniAugust 4, 2011 at 11:22 AM

    நல்ல கவிதை கருன் சகோ ...

    பிஞ்சு மனதின் ஆழத்தில் எத்தனை வேதனை !

    ReplyDelete
  19. ADMINAugust 4, 2011 at 11:24 AM

    எப்போதும் நல்ல அருமையான கவிதை, அழகான பதிவும் கூட.. பகிர்வுக்கு நன்றி, வாழ்த்துக்கள்..!

    ReplyDelete
  20. testAugust 4, 2011 at 11:25 AM

    சூப்பர பாஸ்! அசத்தல்! :-)

    ReplyDelete
  21. ChitraAugust 4, 2011 at 11:26 AM

    எதார்த்தம்.

    ReplyDelete
  22. UnknownAugust 4, 2011 at 11:44 AM

    இயல்பாய் ஒரு கவிதை
    வாழ்த்துக்கள் வாத்தியாரே...

    ReplyDelete
  23. மகேந்திரன்August 4, 2011 at 12:00 PM

    குழந்தைகளின் முன் எப்படி இருக்க வேண்டும் நடக்க வேண்டும்
    என்பதை அருமையான படைப்பின் மூலம் தெளிவாக உணர்த்தியிருக்கிறீர்கள்.
    அருமை.

    ReplyDelete
  24. AnonymousAugust 4, 2011 at 12:08 PM

    ///அதுவரை அழுது கொண்டிருந்த
    ஆனந்தி,
    அம்மாவிடம் அமைதியாக கேட்டாள்..
    பூச்சிக் காரனுக்கு
    இவ்ளோ பயப்படறியே
    நீ எப்படிம்மா
    அப்பாவ கல்யாணம்
    கட்டிகிட்ட?// ஹிஹிஹி பாருங்கோ

    ReplyDelete
  25. பன்னிக்குட்டி ராம்சாமிAugust 4, 2011 at 3:01 PM

    நல்ல கவிதை வாத்தியாரே....!

    ReplyDelete
  26. முனைவர் இரா.குணசீலன்August 4, 2011 at 3:25 PM

    :)ஒவ்வொரு வீட்டிலும் ஒவ்வொரு பூச்சிக்காரர்கள்.

    ReplyDelete
  27. கவிதை வீதி... // சௌந்தர் //August 4, 2011 at 3:50 PM

    உலகத்தில் பரவிக்கிடக்கும் சமூக்த்தின் அவலம்...


    கவிதை வடிவில் அசத்தல்..

    ReplyDelete
  28. kobirajAugust 4, 2011 at 3:55 PM

    அம்மாவிடம் அமைதியாக கேட்டாள்..
    பூச்சிக் காரனுக்கு
    இவ்ளோ பயப்படறியே
    நீ எப்படிம்மா
    அப்பாவ கல்யாணம்
    கட்டிகிட்ட?// அருமையான வரிகள் .

    ReplyDelete
  29. Harini Resh August 4, 2011 at 4:11 PM

    படிப்பினை மிக்க கவிதை ,
    அருமை சகோ :)

    ReplyDelete
  30. சுதா SJAugust 4, 2011 at 5:17 PM

    குட் பதிவு பாஸ்

    ReplyDelete
  31. vidivelliAugust 4, 2011 at 5:55 PM

    பூச்சிக்காரன் இப்படியா இருப்பான்.....
    haaaaha..


    அம்மாவிடம் அமைதியாக கேட்டாள்..
    பூச்சிக் காரனுக்கு
    இவ்ளோ பயப்படறியே
    நீ எப்படிம்மா
    அப்பாவ கல்யாணம்
    கட்டிகிட்ட?/


    நல்ல கவிதை,,
    வாழ்த்துக்கள்///

    ReplyDelete
  32. சாகம்பரிAugust 4, 2011 at 7:34 PM

    அவ்வ்வ்....

    ReplyDelete
  33. குறையொன்றுமில்லை.August 4, 2011 at 7:38 PM

    குழந்தை மனசு எவ்வளவுதெளிவு. நல்ல கவிதை.

    ReplyDelete
  34. AnonymousAugust 4, 2011 at 8:38 PM

    கடைசி வரிகள்... நச்

    அருமை

    ReplyDelete
  35. நாவலந்தீவுAugust 5, 2011 at 2:00 AM

    எதார்த்தமான கவிதை... அருமை...

    ReplyDelete
  36. சாந்தி மாரியப்பன்August 5, 2011 at 5:38 PM

    யதார்த்தமான அருமையான படைப்பு..

    ReplyDelete
  37. MuruganAugust 9, 2011 at 4:55 PM

    ethu kuzhanthaikalidam periyavargal eppadi nadanthu kozhalla vendum enpatharkana nalla padam.

    ReplyDelete

அலோ..ஒரு நிமிடம் ..உங்க "கருத்தை சொல்லிட்டு போங்க"

Subscribe to: Post Comments (Atom)