மனம் எனும் சாக்கடை

மனம்  எனும் சாக்கடை

மற்றவர் மனதிற்குள் 

நுழைய முயல்பவனே!
உன் மனதிற்குள்
நீ,

நுழைந்ததுண்டா ...?

உன் மனதின்,
இருண்ட அறைகளுக்கும்,

அங்கே உலவும் பேய்களுக்கும்,

நீ,
பயந்ததுண்டா...?

உன் மனம்
உன் அசிங்கங்களின்

குப்பை கூடையாக

இருக்கிறதல்லவா...?

உன் மனம்
உன் இரகசியமான ஆசைகளை

ஒளித்து வைக்கும்
அந்தரங்க அறையாக

இருக்கிறதல்லவா...?

 
உன் மனம்
அந்த ஆசைகளால்

நீலப்படம் தயாரித்து
உன் கனவு என்ற

அந்தரங்க அரங்கத்தில்

போட்டுப் பார்த்து,

இரசிக்கிறதல்லவா...?

அந்த
படத்தில் மட்டும் தான்

நீ,

ஒர் நடிகனாக இல்லாமல்
நீயாய்,
இருக்கிறாய் என்பதை

அறிவாய் அல்லவா...?

அந்தப் படத்தை

பகிரங்கமாய்
உன்னால்வெளியிட முடியுமா...?

உன் மனம்

ஓர் பாற்கடல்
அதை கடைந்தால்

அமுதம் மட்டுமல்ல !!!

ஆலகால விஷமும்
வெளிப்படும்   என்பதை

நீ,

அறிவாய் அல்லவா...?

 உன் முகவரி

உன் முகத்தில் இல்லை

மனதில்தான் இருக்கிறது

அதை யாருக்காவது 

தெரிவிக்கும் தைரியம்

உனக்கு உன்டா...?

நம்முடைய முகவரிகள் 

பொய்யானவை,

நம்முடைய முகங்கள் 

பொய்யானவை,

நாம் யாருமே

நம்முடைய

முகவரியில் இல்லை !?

அதனால்

யாரும்,யாரையும்,

!!!!!! பார்க்க  முடிவதில்லை.....

சமுகம்,
ஓர் முகமூடி !!!???

ஓர் நாடக அரங்கம்...

நாம்

எல்லோரும்

அந்த அரங்கத்தில்

முகங்கள் என்ற முகமூடி அணிந்து
ஆடிக்கொண்டிருக்கிறோம்.

 
நம்

முகமூடிகளே.... நம் மகுடங்கள்...

அவை கழற்றப்பட்டுவிட்டால் !!!???

 யாரும்  அவரவர் நிலையில்

இருக்க முடியுமா ???????


கவிதை பிடித்திருந்தால் அவசியம் ஒட்டு போடவும் அதனால் கருத்துக்கள் பரவுகின்ற வாய்ப்பு கிடைக்கபெறும்.